De (on)logica achter accijnzen?

Ken je ze nog van vroeger? De chocolade sigaretten. De verpakking leek op een bekend sigarettenmerk met namen als Pell Mell, Farao of Hillburry. De chocola was werkelijk niet te eten, laat staan dat je het papiertje er vanaf kreeg. Uiteindelijk at je ‘m met papier en al op. Sinds 2013 is er een Europees verbod van kracht op de verkoop van chocolade sigaretten. Dit om te ontmoedigen dat kinderen al op jonge leeftijd in aanraking komen met tabakswaren. Hadden ze niet beter accijns kunnen gaan heffen in plaats van verbieden?

Ontmoedigingsbeleid

De prijs van tabaksproducten is opgebouwd uit productiekosten, accijnzen, omzetbelasting en winst. Door de Nederlandse overheid worden accijnzen primair gezien als bron van inkomsten. Daarnaast speelt het verhogen van de accijns een rol in het ontmoedigingsbeleid. Als we uitgaan van een normaal pakje sigaretten van twintig stuks, dan kost deze gemiddeld € 7,40 per pakje. De hoeveelheid accijns per pakje bedraagt circa € 4,81 en de omzetbelasting € 1,28. Dit houdt in dat er op elk pakje sigaretten een belastingclaim rust van 82,3%. Elke sigaret die u opsteekt kost € 0,37 en daarmee sponsort u de overheid voor ruim € 0,30 aan de diverse belastingen. Dit geldt voor sigaretten, sigaren, elektronische sigaretten en shag.

Voor alcoholische dranken gelden ook accijnzen en omzetbelasting. Alhoewel deze net zo verslavend zijn als tabakswaren, liggen hier de tarieven een stuk lager. Bijvoorbeeld voor elk glas bier van € 2,50 betaalt men € 0,09 accijns en € 0,43 omzetbelasting. Dit is omgerekend een belastingdruk van een kleine 21% (toeval?). De accijnstarieven voor bier en wijn worden uitgedrukt per 100 liter (hectoliter). Voor de liefhebbers van sterke drank betaalt men accijns per procent alcohol per hectoliter. Dat is om het zuiver te houden.

Vreemd dat verschillende producten met verslavende stoffen verschillend worden belast. Daar kan ik geen chocola van maken…….laat staan tabak

Meer weten over dit onderwerp? Neem direct contact met ons op.